Enkelt søk |

4 treff. Ytterlegare søkjeforslag tilgjengelege

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

vor, vorr

substantiv hankjønn

Uttale

vår(r)

Opphav

norrønt vǫr femininum

Betydning og bruk

  1. rygg av stein eller grus, morene
    Eksempel
    • en vor foran breenendemorene
  2. rad av steiner på hver side av en båtstø
    Eksempel
    • de la til ved voren
  3. stripe i sjøen etter båt, fisk, åretak og lignende, kjølvannsstripe
    Eksempel
    • de rodde i vorene etter oss
  4. det stykket en båt siger fram for hvert åretak

Nynorskordboka 3 oppslagsord

vor 1, vòr 1, vorr 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt vǫr f; samanheng med verje (2

Tyding og bruk

  1. rygg av stein og/el. grus;
    Døme
    • ein vòr framfor breenendemorene
  2. opplødd stein på éi av eller på begge sidene i ei båtstø;
    steinbryggje
    Døme
    • båten la til ved vòren

vor 2, vòr 2, vorr 2

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt vǫr f ‘kjølvatn, åretak’ og vǫrr m ‘åretak, bølgje’

Tyding og bruk

  1. rørsle i vassloket etter noko, til dømes ein båt, fisk, fugl, eit åretak eller liknande;
    krusing, straumkvervel, straumstripe
    Døme
    • dei rodde i vòrane etter oss;
    • vòren etter størja;
    • vòrane nedanfor fossen
  2. stykke ein båt sig fram for kvart åretak
    Døme
    • dei rodde alle vòraneheile vegen utan å få segle
  3. Døme
    • dei hadde gjort gilde vòrarrota fælt

vorr 3

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt vǫrr f ‘leppe’

Tyding og bruk

høgmælt tale;
surring av røyster;
babling, skravling
Døme
  • det er slik ein vorr at eg høyrer ikkje kva du seier

Fann du ordet du leita etter?