Nynorskordboka
vor 2, vòr 2, vorr 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vor | voren | vorar | vorane |
| ein vòr | vòren | vòrar | vòrane |
| ein vorr | vorren | vorrar | vorrane |
Opphav
norrønt vǫr ‘kjølvatn, åretak’ og vǫrr ‘åretak, bølgje’Tyding og bruk
- rørsle i vassyta etter noko, til dømes ein båt, fisk, fugl, eit åretak eller liknande;
Døme
- dei rodde i vorane etter oss;
- voren etter størja;
- vorane nedanfor fossen
- stykke ein båt sig fram for kvart åretak
Døme
- dei rodde alle vorane