Nynorskordboka
vor 1, vòr 1, vorr 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vor | voren | vorar | vorane |
| ein vòr | vòren | vòrar | vòrane |
| ein vorr | vorren | vorrar | vorrane |
Uttale
vår eller vårrOpphav
norrønt vǫrTyding og bruk
- rygg av stein eller grus;
Døme
- ein vor framfor breen
- opplødd stein på éi av eller på begge sidene i ei båtstø;steinbryggje
Døme
- båten la til ved voren