Nynorskordboka
morene
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein morene | morenen | morenar | morenane |
Opphav
frå franskTyding og bruk
- masse av steinblokker, grus og sand som ein isbre har ført med seg
- rygg eller haug av morene (1)
- som etterledd i ord som
- endemorene
- sidemorene