Avansert søk

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

substantiv intetkjønn

norrønt eykr m ‘lastedyr, hest’; beslektet med åk

gammel, utslitt hest;

jamfør øyk

substantiv inkjekjønn

norrønt ok, samanheng med øyk

tverrtre til å leggje over akslene og bere med;
vass-sele, byrdetre;
òg: gaffelforma treramme i selety til trekkdyr, særleg oksar;
ofte i overført tyding: tvang, trældom
Døme
- folket levde framleis under det framande åket
- tungt, langdrygt arbeid;
  strev
  det er eit åk med så mykje krøter å stelle
underlag under trebru av neddrivne pålar samanbundne ovantil med bjelkar
i fysikk: ferromagnetisk materiale som det ikkje er viklingar kring, men som bind saman kjernane i ein magnetisk krins eller polane i ein elektrisk maskin
om forhold i Romarriket: galgeforma oppstilling av tre spyd som ein overvunnen fiende måtte gå under (som teikn på underkasting)

adjektiv

som ikkje har øyk

substantiv inkjekjønn

svensk; same opphav som skjot (