Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

ventilere

ventilera

verb

Opphav

frå latin av ventus ‘vind’

Tyding og bruk

lufte ut
Døme
- rommet var dårleg ventilert
ta opp til førebels drøfting;
lufte (4)
Døme
- ventilere ei sak, eit spørsmål

lufte

lufta

verb

Opphav

Tyding og bruk

sleppe inn frisk luft i eit rom;
ventilere (1);
setje noko i frisk luft
Døme
- lufte i rommet;
- lufte ut matosen;
- lufte seg;
- lufte sengekleda;
- lufte vin
gå tur med;
mosjonere
Døme
- lufte hunden
gje uttrykk eller utløp for
Døme
- lufte irritasjonen sin
nemne, slå frampå om
Døme
- lufte ein tanke for nokon
gje frå seg lukt, lukte (2)
Døme
- det luftar vondt

Faste uttrykk

lufte seg
- trekkje frisk luft
- reise (langt) vekk og få nye inntrykk
lufte ut
- skifte ut lufta i eit lokale, oftast ved å opne vindauga
- bli kvitt gamle meiningar og synsmåtar som har stengt for nye tankar og idear

ventilasjon

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

skifte av luft, utlufting i hus, rom eller liknande

Døme

ha god ventilasjon i fjøset, på kontoret