Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

tenor

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk og, tysk; frå italiensk tenore

Tyding og bruk

  1. høg mannsrøyst (med omfang om lag frå den vesle c-en til den tostrokne a-en);
    Døme
    • han hadde ein praktfull tenor
  2. tenorrøyst i eit verk (opera, kor og liknande)
    Døme
    • førstetenor;
    • syngje tenor
  3. songar med tenor (1);
    tenorsongar
    Døme
    • smørtenor
  4. songar som syng tenor (2) i eit verk (opera, kor og liknande)
  5. instrument i same leie som ein tenor (1)
Artikkelside

heltetenor

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

tenor (3) med fyldig og kraftig klang som gjerne spelar i helterolle
Artikkelside

obligat

adjektiv

Opphav

frå latin, av obligare ‘binde’

Tyding og bruk

  1. som følgjer føresegnene, reglane;
    etter skikk og bruk
    Døme
    • obligate former
  2. i musikk, om instrumentalrøyst: som ikkje kan utelatast
    Døme
    • tenor og to obligate fagottar
Artikkelside

tenorsaksofon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

saksofon i same toneleie som tenor
Artikkelside

tenorrøyst

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

Artikkelside

tenorparti

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

del av eit songstykke som ein tenor (4) syng
Artikkelside

tenorhorn

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

jamfør tenor (5)
Artikkelside

smørtenor

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

tenor med smeikjande røystklang
Artikkelside

baryton

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk barytonos ‘som gjev djup tone’; samanheng med bar (3

Tyding og bruk

  1. mannsrøyst mellom tenor og bass
  2. songar med baryton (1)
  3. messinginstrument med ein tone som liknar baryton (1)
Artikkelside