Artikkelside

Nynorskordboka

tenor

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein tenortenorentenorartenorane

Opphav

gjennom fransk og, tysk; frå italiensk tenore

Tyding og bruk

  1. høg mannsrøyst (med omfang om lag frå den vesle c-en til den tostrokne a-en);
    Døme
    • han hadde ein praktfull tenor
  2. tenorrøyst i eit verk (opera, kor og liknande)
    Døme
    • førstetenor;
    • syngje tenor
  3. songar med tenor (1);
    tenorsongar
    Døme
    • smørtenor
  4. songar som syng tenor (2) i eit verk (opera, kor og liknande)
  5. instrument i same leie som ein tenor (1)