Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

suse

susa

verb

Opphav

lydord

Tyding og bruk

lage ein veikt brusande eller kvesande lyd;
syde
Døme
- det susar og blæs;
- fossen susa og brusa;
- kjelen stod og susa på omnen;
- det susa for øyra
fare snøgt
Døme
- bilane susa forbi;
- snøballane susa gjennom lufta;
- det gjekk så det susa
- i presens partisipp:
  kome i susande fart
leve i sus og dus;
svire
Døme
- suse og drikke

sus

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

susande lyd;
(veikt) brus (2, 2)
Døme
- elvesus;
- øyresus;
- høyre susen frå elva;
- det vart ikkje den heilt store susen over festen – festen vart ikkje heilt vellykka
rangel (1, svir
Døme
- leve i sus og dus

Faste uttrykk

sus av soge
dåm av noko fjernt, opphøgd frå eldre tid