Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

skulke

skulka

verb

Opphav

truleg frå lågtysk; av skule (

Tyding og bruk

vere borte frå arbeidet eller skulen utan lovleg grunn;
skofte
Døme
- skulke skulen;
- skulke ein time
gløtte (2;
lure (1

skulk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å skulke (1);
fråvær
Døme
- det er mykje skulk i skulen
det å skulke (2);
luring (2

Faste uttrykk

stå på skulk
stå på lur