Nynorskordboka
skofte
skofta
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å skoftaå skofte | skoftar | skofta | har skofta | skoft!skofta!skofte! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| skofta + substantiv | skofta + substantiv | den/det skofta + substantiv | skofta + substantiv | skoftande |
Opphav
frå nederlandsk; lågtysk ‘kvile (i arbeidet)'Tyding og bruk
vere borte frå arbeid eller skule
Døme
- skofte arbeidet dei to siste timane