Artikkelside

Nynorskordboka

skulke

skulka

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å skulkaå skulkeskulkarskulkahar skulkaskulk!skulka!skulke!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
skulka + substantivskulka + substantivden/det skulka + substantivskulka + substantivskulkande

Opphav

truleg frå lågtysk; av skule (4

Tyding og bruk

  1. vere borte frå arbeidet eller skulen utan lovleg grunn;
    Døme
    • skulke skulen;
    • skulke ein time