kupé, kupe 2
substantiv hankjønn
Uttale
kupeˊOpphav
frå fransk , av carrosse coupé ‘avskoren karet’Tyding og bruk
- rom for passasjerar i jernbanevogn, trikk eller bil
Døme
- bilen har ein stor kupé;
- han eg delte kupé med, snorka heile vegen
- som etterledd i ord som
- sovekupe
- røykjekupé
- innelukka bil som skråner bakover med to eller fire seter og (ofte) to dører, mindre enn ein sedan;til skilnad frå kabriolet (1)