Nynorskordboka
røykjekupé, røykjekupe, røykekupé, røykekupe
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein røykekupe | røykekupeen | røykekupear | røykekupeane |
| ein røykekupé | |||
| røykekupéen | røykekupéar | røykekupéane | |
| ein røykjekupe | røykjekupeen | røykjekupear | røykjekupeane |
| ein røykjekupé | |||
| røykjekupéen | røykjekupéar | røykjekupéane | |
Tyding og bruk
kupé (1) der ein har lov å røykje (2)