Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

knutepunkt

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

punkt der linjer, vegar eller liknande møtest;
skjeringspunkt, sentrum
Døme
- eit knutepunkt for kollektivtrafikken
stad, aktivitet eller liknande som spelar ei sentral rolle som samlingspunkt;
møtestad
Døme
- festivalen fekk status som knutepunkt

node 1

substantiv hankjønn

Opphav

av latin nodus ‘knute’

Tyding og bruk

punkt der linjer greinar seg ut eller kryssar kvarandre;
knutepunkt
Døme
- nodane i eit trediagram
punkt i ein elektrisk krins der to eller fleire element er kopla saman

hub, hubb

substantiv hankjønn

Uttale

høbb

Opphav

frå engelsk ‘nav’

Tyding og bruk

samlingsstad for aktivitet, trafikk, handel og liknande;
knutepunkt
Døme
- lufthavna er ein hub;
- dei vil bli ein hub for turisme
i IT: eining som koplar saman fleire datamaskinar i eit nettverk

synapse

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk synapsis ‘knutepunkt’

Tyding og bruk

i biologi: kontaktpunkt mellom nerveceller der signal blir sende vidare

trafikk-knut, trafikk-knute, trafikknut, trafikknute

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

trafikk-knutepunkt

sentrum

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom latin; frå gresk kentron ‘brodd, midtpunkt, spiss’

Tyding og bruk

midtpunkt
Døme
- sentrum i ein sirkel
- i overført tyding:
  stille i sentrum – leggje særleg vekt på
- politiske parti med mellomstandpunkt
  sentrum i norsk politikk
midtstad;
knutepunkt
Døme
- sentrum i ei bygd
- dei midtre kvartala i ein by
  Oslo sentrum
viktig stad, hovudsete for ein aktivitet, ei verksemd;
jamfør senter (2, 2)
Døme
- uvêrssentrum;
- Rogaland er eit sentrum for oljeverksemda