Nynorskordboka
midtpunkt
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit midtpunkt | midtpunktet | midtpunkt | midtpunkta |
Tyding og bruk
- punkt som deler eit linjestykke i to like lange delar;punkt som ligg like langt frå alle punkta på sidene, omkrinsen eller overflata av noko
Døme
- midtpunktet i ei kule
- i overført tyding: det som interessa samlar seg om;
Døme
- eit midtpunkt for verdshandelen;
- ho liker å vere midtpunkt;
- eit naturleg midtpunkt