Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 97 oppslagsord

jakt 1

substantiv hokjønn

Opphav

frå nederlandsk , av jachtschip ‘snøggseglande fartøy’; samanheng med jage

Tyding og bruk

einmasta, plattgatta seglskute med gaffelrigg og ofte skværsegl
Artikkelside

jakt 2

substantiv hokjønn

Opphav

av lågtysk jacht eller lånt på nytt frå tysk Jagd; sjå jage

Tyding og bruk

  1. oppsporing og forfølging av dyr for å felle det;
    Døme
    • gå på jakt;
    • vere på jakt;
    • drive jakt på rein
  2. Døme
    • jakta byrjar 25. august
  3. det å prøve å finne eller få tak i noko eller nokon
    Døme
    • politiet tok opp jakta på tjuvane;
    • vere på jakt etter hybel
Artikkelside

jakte

jakta

verb

Tyding og bruk

  1. Døme
    • jakte i fjellet;
    • jakte på rev;
    • jakte etter småvilt
  2. prøve å fange eller få tak i
    Døme
    • styremaktene jaktar på skattesnytarar
  3. streve for å skaffe seg;
    Døme
    • jakte etter ære, gods og gull
Artikkelside

podagra

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk, av pous ‘fot’ og agra ‘grep, jakt’

Tyding og bruk

smertefull gikt i føtene, særleg i ledda i tærne og mest i stortåa
Artikkelside

våpen

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt vápn

Tyding og bruk

  1. reiskap eller innretning brukt i kamp, krig eller til jakt
    Døme
    • børsa er eit vanleg våpen;
    • ein kniv kan vere eit farleg våpen;
    • løyve til å bere våpen;
    • ha mange soldatar under våpen – væpna, stridsbudde soldatar
    • i overført tyding:
      • ordet var det sterkaste våpenet hans
  2. (del av ei) forsvarsgrein, våpenslag
    Døme
    • kavaleri og samband er våpen i Forsvaret
  3. Døme
    • Flå kommune har eit bjørnehovud i våpenet sitt

Faste uttrykk

  • leggje ned våpena
    òg overført tyding, slutte å krige, stri
  • strekkje våpen
    kapitulere
Artikkelside

nomade

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk ‘person som lèt krøtera beite’

Tyding og bruk

  1. person som høyrer til ei folkegruppe som ikkje har fast bustad, men flyttar omkring med dyreflokken sin eller driv jakt
  2. omflakkande person
    Døme
    • ein moderne nomade som tek med seg jobben frå land til land
Artikkelside

lundehund

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

norsk spisshund som liknar buhund, før brukt til jakt på lunde
Artikkelside

krypskyttar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som driv ulovleg jakt
Artikkelside

hovudjakt

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. menneskejakt på fiendar for å skaffe seg hovuda som trofé
  2. i overført tyding: jakt på gode hovud (3);
    jakt på leiaremne i næringslivet;
Artikkelside

hoffjegermeister

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

om eldre eller utanlandske forhold: person som står for alt som har med jakt å gjere ved eit hoff (1)
Artikkelside
Side 1 av 10