Nynorskordboka
nomade
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein nomade | nomaden | nomadar | nomadane |
Opphav
frå gresk ‘person som lèt krøtera beite’Tyding og bruk
- person som høyrer til ei folkegruppe som ikkje har fast bustad, men flyttar omkring med dyreflokken sin eller driv jakt
- omflakkande person
Døme
- ein moderne nomade som tek med seg jobben frå land til land