Avansert søk

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 3 oppslagsord

håttelaus, håttlaus

adjektiv

Tyding og bruk

distré, tankelaus, gløymsk

Døme

eg er vorten så håttelaus i det siste

hume

huma

verb

Opphav

jamfør norrønt húma ‘skumre’

Tyding og bruk

stå rådlaus, gjerandslaus;
fomle;
tale fomlande
Døme
- ho stod og huma og visste ikkje kva ho skulle seie
vere slapp, tung;
sture
Døme
- hesten stod der og huma heile dagen og ville ikkje ete
bli håttlaus av alderdom, tape seg, sløvast
Døme
- han tok til å hume
- upersonleg:
  det humar med han – det går til atters

humen

adjektiv

Tyding og bruk

mørk, skum (2;
disig, lummer
slapp, i ulage
Døme
- hesten stod der humen og ville ikkje ete
håttlaus av alderdom, sløva
Døme
- han tek til å bli humen no