Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Artikkelside

Til framsida

Nynorskordboka

humen

adjektiv
Bøyningstabell for dette adjektivet
eintalfleirtal
hankjønn /
hokjønn		inkjekjønnbunden form
humenhumehumenthumnehumne
Bøyningstabell for dette adjektivet (gradbøyning)
gradbøying
komparativsuperlativ
ubunden form		superlativ
bunden form
humnarehumnasthumnaste

Tyding og bruk

  2. slapp, i ulage
    Døme
    • hesten stod der humen og ville ikkje ete
  3. håttlaus av alderdom, sløva
    Døme
    • han tek til å bli humen no