Avansert søk

Nynorskordboka 13 oppslagsord

granat

substantiv hankjønn

Opphav

av latin granatus ‘som inneheld kjernar, kornete’; jamfør granitt

Tyding og bruk

granateple eller granattre
krystallinsk halvedelstein som ofte blir brukt til smykke
Døme
- ein stein med raude granatar i
prosjektil med holrom til sprengladning eller kjemisk stridsmiddel, røyk og liknande
Døme
- ein udetonert granat
- - branngranat
  - geværgranat
  - handgranat

prosjektil

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå fransk; jamfør projisere

Tyding og bruk

kule, granat eller liknande som blir kasta eller skoten ut or eit våpen

karfunkel

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk; av latin carbunculus ‘lite glødande kolstykke’

Tyding og bruk

raud edelstein, særleg rubin og granat

blindgjengar

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -gjengar

Tyding og bruk

granat eller bombe som ved ein feil ikkje eksploderer i nedslaget

granatmineral

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

granitt

substantiv hankjønn

Opphav

av italiensk granito ‘korna’, av latin granum ‘korn’; jamfør granat

Tyding og bruk

hard, eruptiv, kornete bergart av kvarts, feltspat og glimmer

Døme

stø som granitt

Faste uttrykk

kvit granitt
prydstein av trondhjemitt

granatsplint

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

bit, splint (, 1) frå detonert granat (3)

Døme

arr frå ein granatsplint

granateld

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

skyting med granatar; jamfør granat (3)

handgranat

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

granat (3) til å kaste med handa

grenader

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk; frå fransk grenadier ‘granatkastar’, av grenade ‘granat’

Tyding og bruk

om eldre forhold: elitesoldat i infanteriet
frå 1961: verva meinig soldat i Hæren og Luftforsvaret

Side 1 av 2

Resultat per side: