Nynorskordboka
karfunkel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein karfunkel | karfunkelen | karfunklar | karfunklane |
Opphav
frå tysk; av latin carbunculus ‘lite glødande kolstykke’Tyding og bruk
raud edelstein, særleg rubin og granat