Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

gest

substantiv hankjønn

Uttale

gest; sjest

Opphav

gjennom fransk geste, frå latin; same opphav som gestus

Tyding og bruk

rørsle med hand eller arm brukt til å uttrykkje tanke eller kjensle eller til å understreke ei ytring;
gestus (1), handrørsle
symbolsk handling;
handling som uttrykkjer velvilje
Døme
- vise landet ein gest i den vanskelege stoda

gestus

substantiv hankjønn

Opphav

av latin gerere ‘føre, bere’

Tyding og bruk

(hand)rørsle, fakte (1, geberde (1
Døme
- sleppe ein forbi med ein flott gestus
symbolsk handling;
handling som uttrykkjer velvilje;
gest (2)
Døme
- ein gestus frå eit steinrikt Noreg

avvisande

adjektiv

Tyding og bruk

atterhalden, reservert, uvenleg

Døme

eit avvisande svar;
ein avvisande gest;
ha ei avvisande haldning til noko

brukt som adverb
- stille seg avvisande til noko

forsegle

forsegla

verb

Opphav

frå lågtysk; av for- ( og segl (

Tyding og bruk

stengje med segl (1, 1)
Døme
- forsegle ein konvolutt
validere med segl (1, 2)
Døme
- forsegle eit dokument
dekkje slik at innhaldet ikkje kjem ut
Døme
- forsegle ei krukke;
- flaska var forsegla
stengje for tilgang;
plombere;
låse
Døme
- politiet forsegla døra til huset
i overført tyding: fullbyrde, validere gjennom ein gest
Døme
- forsegle ei avtale med eit handtrykk;
- forsegle kjærleik med eit kyss