Nynorskordboka
gest
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein gest | gesten | gestar | gestane |
Uttale
gest; sjestOpphav
gjennom fransk geste, frå latin; same opphav som gestusTyding og bruk
- rørsle med hand eller arm brukt til å uttrykkje tanke eller kjensle eller til å understreke ei ytring;
- symbolsk handling;handling som uttrykkjer velvilje
Døme
- vise landet ein gest i den vanskelege stoda