Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

frisør

substantiv hankjønn

Opphav

av fransk friseur ‘person som krøllar’

Tyding og bruk

person som har til yrke å frisere (1)
Døme
  • farge håret hos frisør

hårklippar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. person som klipper hår (2);

utdanne

utdanna

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

etter tysk ausbilden

Tyding og bruk

gje (yrkes)kunnskap, lære opp, undervise
Døme
  • skulen utdannar teknikarar;
  • utdanne seg til frisør;
  • ho er (fullt) utdanna lækjar

herrefrisør

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

frisør som friserer menn;
til skilnad frå damefrisør

damefrisør

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

frisør som klipper og friserer håret til kvinner

friserdame

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

eldre nemning for kvinneleg frisør

barber, barberar

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk, frå fransk; opphavleg av latin barba ‘skjegg’

Tyding og bruk

person som har som yrke å klippe hår og skjegg på folk eller barbere dei;
jamfør frisør