Avansert søk

2 treff

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

interferere

verb

Opphav

fra latin , av inter- og ferire ‘slå, støte’; jamfør inter-

Betydning og bruk

  1. frambringe interferens (1)
  2. blande seg inn;
    forstyrre
    Eksempel
    • hun interfererer i samtalen

Nynorskordboka 1 oppslagsord

interferere

interferera

verb

Opphav

frå latin , av inter- og ferire ‘slå, støyte’; jamfør inter-

Tyding og bruk

  1. blande seg inn;
    forstyrre
    Døme
    • opplevingane interfererer med kvarandre