Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

feltherre

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

marskalk

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk ‘stallmeister’; frå gammalhøgtysk marah ‘merr’ og scalc ‘tenar’

Tyding og bruk

  1. om utanlandske forhold: øvste general i ein hær;
  2. øvste hoffembetsmann
  3. person som ordnar og leier eit høgtideleg følgje;
    æresvakt ved kista i ei gravferd

marsjall

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå tysk; same opphav som marskalk

Tyding og bruk

om utanlandske forhold: høgaste general i hæren;

hærførar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

øvstkommanderande for ein større hærstyrke i krig;

triumferande

adjektiv

Opphav

presens partisipp av triumfere

Tyding og bruk

  1. sigersstolt (og med skadefryd)
    Døme
    • med ei triumferande mine
  2. som har sigra, som feirar ein siger
    Døme
    • ein triumferande feltherre