Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
Eitt treff
Nynorskordboka
5
oppslagsord
feltherre
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
frå
tysk
Tyding og bruk
hærførar
Artikkelside
marskalk
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
gjennom
lågtysk
‘stallmeister’
;
frå
gammalhøgtysk
marah
‘merr’ og
scalc
‘tenar’
Tyding og bruk
om utanlandske forhold: øvste general i ein hær
;
feltherre
,
marsjall
øvste hoffembetsmann
som etterledd i ord som
hoffmarskalk
person som ordnar og leier eit høgtideleg følgje
;
æresvakt ved kista i ei gravferd
Artikkelside
marsjall
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
gjennom
fransk
,
frå
tysk
;
same opphav som
marskalk
Tyding og bruk
om
utanlandske
forhold
: høgaste general i hæren
;
feltherre
,
marskalk
(1)
Artikkelside
hærførar
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
øvstkommanderande for ein større hærstyrke i krig
;
feltherre
Artikkelside
triumferande
adjektiv
Vis bøying
Opphav
presens partisipp
av
triumfere
Tyding og bruk
sigersstolt (og med skadefryd)
Døme
med ei triumferande mine
som har sigra, som feirar ein siger
Døme
ein triumferande feltherre
Artikkelside