Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

dunder 1

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med dundre og dunder (

Tyding og bruk

alkoholhaldig drikk av denaturert sprit og til dømes mandelolje og rigabalsam

dunder 2

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

av lågtysk dunner, donder ‘tore’

Tyding og bruk

buldrande lyd;
dundring
Døme
- dunder og brak;
- no høyrest det dunder og smell
fanden (1
Døme
- gå til dunders

brak

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt brak; som førsteledd frå svensk

Tyding og bruk

sterk og knakande lyd av noko som fell, eksploderer eller liknande;
braking;
dunder (2, 1);
smell (2, 1)
Døme
- velte bordet med dunder og brak;
- ho vakna av bulder og brak oppe i fjellsida;
- isen brast med knak og brak
brukt som førsteledd i samansetningar: med kraftig verknad;
i ord som braknederlag, braktap, braksiger og brakval

Faste uttrykk

med eit brak
- med høg lyd
  slå døra igjen med eit brak
- i overført tyding: brått og ettertrykkeleg
  vakne med eit brak;
  ein forfattar som slo gjennom med eit brak

dundring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å dundre;

Døme

den sugande dundringa frå fossen;
dundring på døra

drøn, drønn

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

brå og kraftig lyd, særleg frå ting som støyter saman eller eksploderer;

Døme

dei høyrde eit høgt drøn;
drønet frå skotet fylte rommet