Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

detektor

substantiv hankjønn

Uttale

detekˊtor, i fleirtal detektoˊrar; detekˊtorar

Opphav

av engelsk detect; jamfør detektiv

Tyding og bruk

  1. instrument som påviser og måler ein fysisk storleik, til dømes radioaktiv stråling eller elementærpartiklar
  2. i radio og fjernsyn: likerettar som formar om eit signal til opphavleg lyd eller bilete

metalldetektor

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

instrument som reagerer når det kjem i nærleiken av metall, til dømes brukt i malmleiting;
jamfør detektor (1)

lygndetektor, løgndetektor

substantiv hankjønn

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

apparat som registrerer små fysiologiske endringar som ein trur kjem av kjenslereaksjonar når ein person lyg, og som såleis kan avsløre ein lygnar;
jamfør detektor (1)

minedetektor

substantiv hankjønn

Opphav

av mine (2 og detektor

Tyding og bruk

apparat som påviser (land)miner