Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 35 oppslagsord

bonde

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt bóndi, búandi, opphavleg presens partisipp av búa ‘bu, ha bustad’

Tyding og bruk

  1. person som driv jordbruk på eigen (eigne) gard(ar) og lever av det;
  2. person som bur på bygda
  3. særleg før: gardmann; til skilnad frå husmann og strandsitjar
  4. gardmann med heller stor gard; til skilnad frå småbrukar
  5. sjakkbrikke med lågaste verdi
Artikkelside

odelsbonde

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

bonde som har odelsrett (1) til ein jordeigedom som han sjølv eig og bruker
Artikkelside

opiumbonde, opiumsbonde

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

bonde som dyrkar opiumvalmuar
Artikkelside

mjølkebonde

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

bonde som driv mjølkeproduksjon
Artikkelside

forstand

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk; av forstå

Tyding og bruk

  1. evne til å forstå og tenkje;
    Døme
    • ha ein klar forstand;
    • dette går over min forstand;
    • lykka er betre enn forstanden
  2. tankeinnhald til eit uttrykk;
    Døme
    • i bokstavleg forstand;
    • dette er kunst i vidaste forstand;
    • byggje bru i dobbel forstand;
    • ikkje vere bonde i eigenleg forstand

Faste uttrykk

  • gå frå forstanden
    bli sinnssjuk
    • han heldt på å gå frå forstanden
  • ha forstand på
    ha greie på
    • ha forstand på tekniske verktøy
  • i den forstand
    på den måten
    • boka er god i den forstand at ho stiller viktige spørsmål
  • i ordets rette forstand
    i den mest grunnleggjande tydinga til uttrykket
    • ein konditor bakar ikkje i ordets rette forstand
Artikkelside

jordbærbonde

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

bonde som dyrkar jordbær
Artikkelside

jordbunden

adjektiv

Tyding og bruk

  2. som er avhengig av jordarbeid
    Døme
    • ein jordbunden bonde
  3. i overført tyding: som ikkje kan sjå lenger enn til det nære og materielle
Artikkelside

innerst

substantiv hankjønn

Opphav

av lågtysk insate, insete, opphavleg ‘innesitjar’

Tyding og bruk

om eldre forhold: person som leiger seg inn hos husmann eller bonde, men har eige hushald
Artikkelside

gaffel

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk; truleg samanheng med gap (2

Tyding og bruk

  1. reiskap med eit skaft som endar i to eller fleire spisse greiner eller tindar, brukt til å ete med eller lesse med
    Døme
    • ete med kniv og gaffel;
    • lesse høyet med gaffel
  2. innretning som liknar på gaffel (1) til å halde eller feste noko med
    Døme
    • gaffelen på ein sykkel
  3. rundholt på seglbåt som held øvste kanten av gaffelseglet
  4. i sjakk: det at ein bonde trugar to av offiserane til motspelaren samstundes

Faste uttrykk

  • på gaffelen
    innanfor rekkjevidd
    • vi hadde sigeren på gaffelen
  • skrive rekning med gaffel
    ta grovt betalt
    • advokaten har skrive rekning med gaffel
Artikkelside

dobbelt tonelag

Tyding og bruk

tonem 2;
Sjå: dobbel
Døme
  • ‘bonde’ har dobbelt tonelag
Artikkelside
Side 1 av 4