Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 17 oppslagsord

bass

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom italiensk basso; frå mellomalderlatin bassus ‘djup’

Tyding og bruk

  1. djupaste mannsrøyst
    Døme
    • syngje bass
  2. songar med bass (1)
    Døme
    • han er bass i koret
  3. djupaste røyst i ein komposisjon
    Døme
    • setje bass til ein melodi
  4. del(ar) av eit musikkinstrument som får fram dei djupaste tonane
    Døme
    • eit piano med rik klang, særleg i bassen
  5. djupaste del av eit tonespektrum
    Døme
    • regulere bassen på radioen
  6. kortform av kontrabass, elbass
  7. i hornmusikk: tuba

oppstilt 1

adjektiv

Opphav

av opp og stille (4

Tyding og bruk

om fele: som har basstreng som er stemd i a (mot vanleg i g);
jamfør nedstilt
Døme
  • spele ein slått på oppstilt bass

nedstilt

adjektiv

Opphav

etterleddet av stille (4

Tyding og bruk

i musikk: om basstreng på fele som er stemd i g (mot vanleg i a);
Døme
  • ein slått på nedstilt bass

kontrabass

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

største og djupaste strykeinstrument i eit orkester;

housemusikk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

diskomusikk prega av høgt tempo, oppattakingar og tunge bass- og tromme(maskin)rytmar

basstreng, bass-streng

substantiv hankjønn

Opphav

av bass

Tyding og bruk

streng (1, 1) med djupaste tonen på strengeinstrument

basstemme, bass-stemme

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

bassongar, bass-songar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

basstuba

substantiv hankjønn

Opphav

av bass

Tyding og bruk

tuba stemt i F eller Ess

secondo

substantiv hankjønn

Uttale

utt sekånˊdo

Opphav

gjennom italiensk; frå latin ‘(den) andre’

Tyding og bruk

andrestemme, særleg om bass (3) i firhendig klaverspel, til skilnad frå primo