Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 20 oppslagsord

jag

substantiv inkjekjønn

Opphav

av jage

Tyding og bruk

  1. stor fart, driv
    Døme
    • hestane rasa av garde i vilt jag
  2. kvilelaus, oppjaga verksemd;
    Døme
    • mas og jag;
    • det var eit jag frå morgon til kveld
  3. det å spore opp og jage vilt;
    Døme
    • fare på jag
Artikkelside

drivande hundar

Tyding og bruk

hunderasar som er spesielt godt eigna til å spore opp og jage vilt;
hundar som jaktar på vilt ved å forfølgje det;
Sjå: drive
Artikkelside

spore opp

Tyding og bruk

finne;
Sjå: spore
Artikkelside

snuse opp

Tyding og bruk

spore opp;
Sjå: snuse
Artikkelside

spore av

Tyding og bruk

gå av sporet; overf: kome over på noko heilt anna;
Sjå: spore
Artikkelside

sporbar

adjektiv

Tyding og bruk

Artikkelside

talong

substantiv hankjønn

Opphav

fransk talon ‘hæl, spore’

Tyding og bruk

stamme i avrivingshefte eller avrivingsark;
stykke som blir att av ulike former for verdipapir etter at ein har klipt eller rive av kupongen
Døme
  • postgirotalong;
  • talongen på ein tippekupong
Artikkelside

støve

støva

verb

Opphav

lågtysk stoven

Tyding og bruk

  1. fyke, ryke av støv
    Døme
    • det støvar fælt når bilane køyrer forbi;
    • bøkene støvar ned i hyllene
  2. Døme
    • hunden støva opp vilt;
    • støve opp antikvitetar
    • i presens partisipp:
      • kome støvande – kome feiande;
      • ein støvande(s) kar – ein kjekk, grei kar
Artikkelside

spøne 2

spøna

verb

Opphav

kanskje samanheng med spon og spane (1

Tyding og bruk

  1. sparke i marka;
    Døme
    • spøne opp marka
  2. springe snøgt
    Døme
    • spøne i veg
  3. arbeide hardt;
    klemme på
Artikkelside

sporhund

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. hund som er opplært til å følgje spor (1, 1)
  2. person som er flink til å spore (3, 2) opp ting
Artikkelside
Side 1 av 2