Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
10 treff
Nynorskordboka
10
oppslagsord
vandrar
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
person som går til fots
Døme
ein einsam vandrar
(jente)speidar mellom 13 og 15 år
Artikkelside
vandre
vandra
verb
Vis bøying
Opphav
frå
lågtysk
;
samanheng
med
vinde
(
2
II)
Tyding og bruk
gå (roleg)
Døme
vandre hand i hand
i
presens partisipp
:
sjå ut som eit vandrande juletre
–
vere fælt utspjåka
gå, fare frå stad til stad
;
ferdast
Døme
laksen vandrar
;
vandre frå stad til stad
;
vere ferdig til å vandre
–
budd til å døy
ein vandrande fant
stadig flytte på seg
Døme
birøktaren vandrar med kubane etter honningtrekket
i fotball:
vandrande spiss
Faste uttrykk
vandrande nyre
nyre som har forskyvd seg
;
vandrenyre
vandrande ugras
fleirårig ugras som formeirar og spreier seg både med utløparar frå rota og med frø
eller
sporar
;
rotugras
vandre ut
flytte til eit anna land
;
utvandre
;
emigrere
Artikkelside
laks
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
lax
Tyding og bruk
stor
laksefisk
med sølvblank kropp
;
Salmo salar
Døme
laksen vandrar opp elva
;
ha laks i merdar
laks
(1)
brukt som mat
Døme
bakt laks med agurksalat
som etterledd i ord som
gravlaks
røykjelaks
Faste uttrykk
ein glad laks
ein munter og lettliva person
Artikkelside
vandringsmann
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
vandrar
(1)
Artikkelside
lemenår
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
år med store mengder av
lemen
som vandrar ned frå fjellet
Artikkelside
sjørøye
,
sjørøyr
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
røye
som vandrar mellom ferskvatn og sjø (og som finst i det nordlege Noreg)
Artikkelside
gåar
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
person som går til fots
;
fotgjengar
,
vandrar
(1)
Artikkelside
rover
1
I
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Uttale
råˊver
Opphav
frå
engelsk
‘pirat, vandrar’, av
rove
‘flakke omkring’
Tyding og bruk
speidar
(2)
over 16 år
om eldre forhold: gutespeidar over 16 år
;
jamfør
ranger
(2)
Artikkelside
pilegrimslei
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Opphav
jamfør
lei
(
1
I)
Tyding og bruk
veg som
pilegrimar
vandrar
Artikkelside
planet
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
planéta
;
frå
gresk
‘vandrar’
Tyding og bruk
himmellekam
som går i fast bane rundt ei stjerne og får lys frå henne
panne
(
2
II)
,
skalle
(
1
I
, 1)
Døme
få eit slag midt i planeten
Artikkelside