Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

vagge 2

vagga

verb

Opphav

norrønt vaga; samanheng med vege (2

Tyding og bruk

røre seg (seint) frå den eine til den andre sida;
Døme
  • båten vaggar;
  • ha ei vaggande gonge;
  • vagge med hoftene

vagg 2

substantiv hankjønn

vagge 1

substantiv hokjønn

Opphav

engelsk wag(g)on

Tyding og bruk

skjenevogn med tippekasse

vogge 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt vagga; av vagge (2

Tyding og bruk

spedbarnsseng som kan ruggast (eller huskast)
Døme
  • liggje i vogga;
  • dette vart ikkje sunge over vogga hennarho vart ikkje spådd ei slik framtid;
  • vogga hennar stod i Grimstadho vart fødd i Grimstad

Faste uttrykk

  • frå vogga til grava
    heile livet