Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

vagabond

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå latin av vagari ‘streife omkring’; samanheng med vag

Tyding og bruk

omstreifar, fant (1)

landstrykar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

om eldre forhold: person som streifa rundt utan fast bustad;

omstreifar, vagabond

vagant

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; av same opphav som vagabond

Tyding og bruk

i mellomalderen: omstreifande student, songar

vag

adjektiv

Opphav

frå fransk av, latin vagus ‘omflakkande, ustø’; samanheng med vagabond

Tyding og bruk

svevande

Døme

ha ei vag aning;
vage konturar;
vage omgrep