Nynorskordboka
vagant
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vagant | vaganten | vagantar | vagantane |
Opphav
frå latin; av same opphav som vagabondTyding og bruk
i mellomalderen: omstreifande student, songar