Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

tospråkleg

adjektiv

Tyding og bruk

som kan eit anna språk (tilnærma) like godt som morsmålet sitt;
som meistrar to språk;
bilingval
Døme
- ho er tospråkleg
som er på to språk
Døme
- tospråkleg ordbok

einspråkleg, eittspråkleg

adjektiv

Tyding og bruk

som berre kan eitt språk;
til skilnad frå fleirspråkleg (1) og tospråkleg (1)
Døme
- ho er einspråkleg
som har eller gjeld eitt språk
Døme
- einspråklege område;
- einspråklege ordbøker

bilingval, bilingv

adjektiv

Uttale

biˊlingval; bilinˊgv

Opphav

av latin bi- og lingua ‘tunge, språk’; jamfør bi- (

Tyding og bruk

tospråkleg (1);
som har to morsmål
som går for seg på to språk
Døme
- bilingval undervisning

fleirspråkleg

adjektiv

Tyding og bruk

som meistrar fleire språk (flytande);
til skilnad frå einspråkleg (1) og tospråkleg (1)
Døme
- fleirspråklege barn;
- ho er fleirspråkleg
som finst på eller som gjeld bruk av fleire språk
Døme
- fleirspråkleg skule;
- eit fleirspråkleg samfunn;
- fleirspråkleg informasjon

tospråklegheit

substantiv hokjønn

Opphav

sjå -heit

Tyding og bruk

det å vere tospråkleg (1);

bilingvalisme, tospråksbruk (2)

parlør

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; av parlere

Tyding og bruk

lita, tospråkleg ordbok med særleg vekt på daglege ord og vendingar