Nynorskordboka
-heit
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei -heit | -heita | -heiter | -heitene |
Opphav
av mellomnorsk -heit; av lågtysk -he(i)t, opphavleg sjølvstendig ord ‘måte, tilstand’Tyding og bruk
suffiks brukt til å lage substantiv særleg av adjektiv;
i ord som dumheit, dyktigheit, haldbarheit, leilegheit og venlegheit