Avansert søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

tolk

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt tulkr; gjennom lågtysk frå slavisk

Tyding og bruk

person som set om og gjev att tale frå eit språk til eit anna

Døme

opptre som tolk;
bli tilsett som tolk

- simultantolk

tolke

tolka

verb

Opphav

norrønt tulka; lågtysk tolken

Tyding og bruk

omsetje munnleg
Døme
- tolke til samisk
gjere forståeleg meininga eller innhaldet av;
greie ut;
forklare
Døme
- tolke dikt
forstå meining eller innhald;
oppfatte (3), tyde (2, 1)
Døme
- korleis skal eg tolke dette?
- talen vart tolka som støtte til framlegget
målbere, gje uttrykk for;
framføre (2
Døme
- ho tolka Grieg vakkert;
- tolke kjenslene sine;
- tolke ei teaterrolle

tolkar

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt tulkari m ‘tolk’

Tyding og bruk

person som legg fram sin analyse eller si tolking av noko;
kommentator;
jamfør tolking (2)
person som framfører dikt, musikkverk og liknande;
jamfør tolke (4)

simultantolk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

tolk som omset eit foredrag, innlegg eller liknande samstundes med at det blir halde

norsktalande

adjektiv

Tyding og bruk

som kan snakke norsk

Døme

ein norsktalande tolk

interpret

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av interpres ‘mellommann, tolk’; jamfør interpretere

Tyding og bruk

frilanse

frilansa

verb

Tyding og bruk

drive som frilansar

Døme

frilanse som tolk