Avansert søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

tolk

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt tulkr, gjennom lågtysk; frå slavisk

Tyding og bruk

person som set om (og gjev att) tale frå eit språk til eit anna
Døme
- vere, opptre som tolk;
- bli tilsett som tolk
talsmann
Døme
- gjere seg til tolk for det alle tenkjer

tolke

tolka

verb

Opphav

norrønt tulka; lågtysk tolken

Tyding og bruk

omsetje munnleg
Døme
- tolke til samisk
forklare, greie ut, gjere forståeleg meininga, innhaldet av
Døme
- mistolke;
- tolke dikt
- oppfatte
  talen vart tolka som støtte til framlegget
- målbere, gje uttrykk for;
  framføre (2
  tolke kjenslene sine;
  ho tolka Grieg vakkert;
  tolke ei teaterrolle

simultantolk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

tolk som omset eit foredrag, innlegg eller liknande samstundes med at det blir halde

norsktalande

adjektiv

Tyding og bruk

som kan snakke norsk

Døme

ein norsktalande tolk

interpret

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av interpres ‘mellommann, tolk’; jamfør interpretere

Tyding og bruk

frilanse

frilansa

verb

Tyding og bruk

drive som frilansar

Døme

frilanse som tolk

tolkar

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt tulkari m ‘tolk’

Tyding og bruk

person som driv med tolking (2);

Døme

bibeltolkar