Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

tjor 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt tjóðr

Tyding og bruk

kjetting eller tau festa frå påle, vegg til ein av føtene på eit husdyr som beiter, slik at dyret berre kan beite på eit avgrensa område

Døme

gå i tjor

tjore

tjora

verb

Opphav

norrønt tjóðra

Tyding og bruk

binde med tjor
Døme
- stå, vere tjora
binde;
forankre
Døme
- tjore noko fast;
- tjore båthuset til knausen

tjoring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å tjore eller bli tjora
kjetting, tau som dyr er tjora med;
tjor
Døme
- slite tjoringa