Nynorskordboka
tjor
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit tjor | tjoret | tjor | tjora |
Opphav
norrønt tjóðrTyding og bruk
kjetting eller tau festa frå påle eller vegg til ein av føtene eller halsen på eit husdyr som beiter, slik at dyret berre kan beite på eit avgrensa område
Døme
- gå i tjor