Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

symfoni

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk ‘samklang’ og -foni

Tyding og bruk

  1. verk for orkester som har fleire (oftast fire) satsar
  2. skiftande, men samverkande heilskap
    Døme
    • målarstykket var ein symfoni av fargar
Artikkelside

symfonisk

adjektiv

Tyding og bruk

som er særmerkt for eller minner om ein symfoni

Faste uttrykk

  • eit symfonisk dikt
    verk for orkester i éin sats som skal skildre hendingar, situasjonar, stemningar og liknande
Artikkelside

sinfonia

substantiv hankjønn

Opphav

italiensk; same opphav som symfoni

Tyding og bruk

i musikk: instrumentalstykke i éin sats, særleg frå renessansen og barokken
Artikkelside

dirigere

dirigera

verb

Opphav

av latin dirigere, av di- og regere ‘rette, styre’; jamfør di- (2

Tyding og bruk

  1. leie eller sende i ei viss retning
    Døme
    • dirigere trafikken forbi ulykkesstaden
  2. styre med påbod;
    rå over
    Døme
    • ikkje la seg dirigere;
    • dei ynskjer å sentralstyre og dirigere lærarutdanninga
  3. leie kor eller orkester ved framføringa av eit musikkverk;
    leie framføringa av eit musikkverk
    Døme
    • dirigere eit ungdomskor;
    • dirigere ein symfoni
Artikkelside