Nynorskordboka
sinfonia
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sinfonia | sinfoniaen | sinfoniaar | sinfoniaane |
| sinfoniaer | sinfoniaene | ||
Opphav
italiensk; same opphav som symfoniTyding og bruk
i musikk: instrumentalstykke i éin sats, særleg frå renessansen og barokken