Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

suveren 1

substantiv hankjønn

Uttale

suvereˊn

Opphav

av suveren (2

Tyding og bruk

Artikkelside

suveren 2

adjektiv

Opphav

frå fransk ‘høgast’; av super

Tyding og bruk

    • ein suveren stat
  2. i særklasse
    • vere suveren i ein konkurranse
  3. svært god
    • spele heilt suverent;
    • ho er suveren i engelsk
    • suverent sjå bort ifrå klagene
Artikkelside

overlegen

adjektiv

Opphav

frå lågtysk, opphavleg ‘som ligg oppe på motstandaren i ein brytekamp’

Tyding og bruk

  1. meir dugande, betre;
    i særklasse;
    Døme
    • ho var heilt overlegen i alt
  2. Døme
    • ein overlegen siger
    • brukt som adverb:
      • vinne overlegent
  3. som har store tankar om seg sjølv;
    hoven, innbilsk, sjølvgod
    Døme
    • ein overlegen fyr
Artikkelside

kaldblodigheit

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å vere kaldblodig (2)
Døme
  • utføre ei ugjerning med kaldblodigheit;
  • redningsmannskapet synte suveren kaldblodigheit
Artikkelside