Nynorskordboka
fyrste 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein fyrste | fyrsten | fyrstar | fyrstane |
Opphav
frå lågtysk opphavleg ‘den første’, av latin princeps; jamfør prinsTyding og bruk
- monarkisk statsoverhovud, no særleg i visse mindre land
Døme
- fyrsten av Monaco
- medlem av kongehus eller høgadel i visse land
Faste uttrykk
- leve som fyrstarleve i luksus
- mørkrets fyrstedjevelen