Nynorskordboka
suveren 2
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| suveren | suverent | suverene | suverene |
Opphav
frå fransk ‘høgast’; av superTyding og bruk
- ein suveren stat
- i særklasse
- vere suveren i ein konkurranse
- svært god
- spele heilt suverent;
- ho er suveren i engelsk
- suverent sjå bort ifrå klagene