Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

stinte 3

stinta

verb

Opphav

Tyding og bruk

ta i av all si makt;
gjere alt ein kan
Døme
- stinte og bere
falle brysamt, gå tungt
halde hardt;
vere knapp;
knipe (2
Døme
- det skal stinte

stinn

adjektiv

Opphav

norrønt stinnr

Tyding og bruk

stiv, tjukk;
fullstappa, (vel)fylt
Døme
- ete så ein blir heilt stinn;
- måsane var heilt stinne av fisk;
- vere stinn av trening – vere tung i musklane av trening;
- vere stinn av pengar – ha nøgda av pengar
tett, tjukk
Døme
- skodda stod stinn;
- lufta var stinn av matos