Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

snorkel

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom engelsk, frå tysk; same opphav som snirkel

Tyding og bruk

  1. pusterøyr for undervassymjarar
    Døme
    • dukke med snorkel og briller
  2. røyr for lufttilførsel og eksosutslepp på ubåtar

fridukking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

symjing under vatn med dykkarmaske, symjeføter og snorkel;

fridykking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

symjing under vatn med dykkarmaske, symjeføter og snorkel;

dykkarmaske, dukkarmaske

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

maske (1, 1), brukt av dykkarar (1, som dekkjer auga og nasen
Døme
  • snorkel og dykkarmaske