Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

skumle

skumla

verb

Opphav

samanheng med skummel

Tyding og bruk

snakke nedsetjande;

Døme

folk skumla om henne når ho var borte

skummel

adjektiv

Opphav

frå dansk; av skum (

Tyding og bruk

dyster, uhyggjeleg
Døme
- eit skummelt strøk
lyssky (2), tvilsam
Døme
- ein skummel person

type 1

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk typos ‘slag, preg (på mynt)’, av typtein ‘slå’

Tyding og bruk

kategori av fleire individ, ting eller fenomen med sams kjenneteikn eller eigenskapar;
(typisk) representant for ein slik kategori;
slag (2, art, variant
Døme
- ein ny type syklar;
- alle typar av ost;
- ski av gammal type;
- den typen folk liker eg ikkje
- - blodtype
  - kulturtype
  - leiartype
  - setningstype
person som er ein typisk representant for ei gruppe
Døme
- han er typen på ein vellykka forretningsmann;
- ho er ikkje min type
særmerkt og forenkla person (2) i litteratur, film eller liknande
Døme
- eventyra har gjerne typar
kar (1, 1), fyr (1 (med påfallande trekk)
Døme
- han er ein underleg type;
- han er litt av ein type;
- nokre skumle typar
mannleg kjærast
Døme
- få seg type;
- kva heiter typen hennar?
i typografi: støypt eller utskoren bokstav eller anna teikn til å prente av på papir eller liknande;
trykt skriftteikn
Døme
- skifte typar i skrivemaskinen;
- skrift i feite typar

transaksjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin, av transigere ‘drive gjennom’

Tyding og bruk

økonomisk handling
Døme
- drive med transaksjonar på børsen
gjeremål, aktivitet
Døme
- drive med skumle transaksjonar

skumling 1

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å skumle

Døme

det vart ein del skumling og murring

rotte seg saman

Tyding og bruk

slå seg saman og leggje skumle planar;

Sjå: rotte