Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

skriftlærd

adjektiv

Tyding og bruk

som har god kunnskap, særleg i religiøse skrifter;

boklærd, kunnskapsrik, lærd

rabbinar, rabbin

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin, av rabbi

Tyding og bruk

jødisk skriftlærd;

religiøst overhovud i synagoge

rabbi

substantiv hankjønn

Opphav

frå hebraisk ‘min meister’

Tyding og bruk

tittel og tiltale til rabbinar, jødisk skriftlærd

Døme

ver helsa, rabbi!

mulla

substantiv hankjønn

Opphav

frå arabisk ‘lærar, meister’

Tyding og bruk

islamsk ærestittel for skriftlærd person eller åndeleg leiar

skriftklok

adjektiv

Tyding og bruk

som har lese mykje;
boklærd
bibelkunnig, skriftlærd